Του Μπάμπη Αιγινήτη- Ελληνική Σχολή Κυνηγετικής Σκοποβολής
Οι περισσότεροι από τους κυνηγούς, αλλά και αρκετοί σκοπευτές δεν μπορούν να προσδιορίσουν με ακρίβεια τις φάσεις της μεθόδου που χρησιμοποιούν. Γιατί απλά δεν χρησιμοποιούν καμιά από τις τρεις βασικές μεθόδους σκόπευσης στον κινούμενο στόχο ή αυτή που χρησιμοποιούν δεν ξέρουν ποια είναι και πώς εφαρμόζεται σωστά.
Μη σας παραξενεύει αυτή η διαπίστωση διότι υπάρχουν αρκετοί που ενώ χρησιμοποιούν τη γνωστότερη από τις τρεις, δηλαδή τη μέθοδο swing Through (η οποία απαιτεί κίνηση από πίσω προς τα μπροστά), δεν γνωρίζουν αναλυτικά τις φάσεις της βολής. Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτή θεωρείται η παλαιότερη και ευκολότερη στην εκμάθηση μέθοδος, συγκριτικά με τις άλλες δύο (την Pull Away και τη Maintained Lead).
Πού είναι το λάθος
Όμως, αν κάποιος δεν μπορεί να αναλύσει τη μέθοδο βολής που χρησιμοποιεί, δεν μπορεί και να έχει σαφή εικόνα της προσκόπευσης που απαιτείται. Όπως δεν μπορεί να κάνει και τις απαραίτητες διορθώσεις γιατί απλά δεν μπορεί να καταλάβει πού κάνει το λάθος. Το μόνο που μπορεί να δει είναι το αποτέλεσμά του, αν είναι θετικό ή αρνητικό. Αν λοιπόν το λάθος, με τη βοήθεια της τύχης, ενός καλού φυσιγγίου και ενός ανοιχτού τσοκ τού δώσει κάποιες συμπτωματικές επιτυχίες, εκείνος επαναπαύεται και δεν ψάχνει την αιτία του λάθους, με αποτέλεσμα αυτό να υποβόσκει και να βγει στην επιφάνεια ως μεγάλο πρόβλημα όταν η αυτοπεποίθηση είναι σε χαμηλά επίπεδα.
Γίνεται στατικό όπλο με κινούμενο στόχο;
Έχει παρατηρηθεί στην πράξη το φαινόμενο σε κυνηγούς και σκοπευτές, να ξεκινούν την κίνηση για να μπουν στην επώμιση και προσκόπευση, με αρχικά αργή κίνηση, και να την τελειώνουν με γρήγορη στο τέλος. Επίσης και το αντίθετο, δηλαδή να ξεκινούν με πολύ γρήγορη κίνηση στα όρια του πανικού, με συνέπεια να φεύγουν υπερβολικά μπροστά από το στόχο, σταματώντας ξαφνικά και περιμένοντας να έρθει ο στόχος. Δυστυχώς, όμως, όταν φθάνει ο στόχος, το όπλο είναι πλέον σταματημένο ή σχεδόν σταματημένο, συνεπώς δεν υπάρχει καμιά ελπίδα για θετικό αποτέλεσμα αφού ο στόχος κινείται συνεχώς. Στατικό όπλο με κινούμενο στόχο δεν νομίζω ότι θα το επιθυμούσε κανείς να το έχει, διότι θα έβλεπε κάθε φορά το στόχο του να φεύγει μακριά.
Εξάσκηση στο σκοπευτήριο
Για να διαπιστωθούν αυτά με το σωστό τρόπο και να γίνει κατανοητό το πόσο χρησιμεύει η προσκόπευση στο θετικό αποτέλεσμα, χρησιμοποιώντας φωτογραφικά την απόσταση κάννης-στόχου με την απόσταση που πρέπει, θα χρειαστεί να επισκεπτόμαστε συχνά το χώρο του σκοπευτηρίου. Μόνο εκεί, με τις επαναλαμβανόμενες βολές σε συγκεκριμένα πιάτα (δίσκους), θα μπορέσουμε να διαπιστώσουμε το μέγεθος της προσκόπευσης. Αν περιμένουμε να το κάνουμε αυτό στον κυνηγότοπο, με την έλλειψη των θηραμάτων και τις μειωμένες ευκαιρίες βολής στα πουλιά, δυστυχώς την πατήσαμε.
Γιατί κανείς σήμερα δεν πρόκειται να χαραμίσει θήραμα και να θυσιάσει βολές στον κυνηγότοπο για να μάθει. Θα προσπαθήσει να τουφεκίσει το θήραμα όπως να’ ναι, όπως του έρθει εκείνη τη στιγμή και θα έχει και απαιτήσεις να το βάλει στην τσάντα. Θα έλεγα ότι μάλλον είναι σχήμα οξύμωρο.
4 Παράγοντες που επηρεάζουν την προσκόπευση
Η προσκόπευση εξαρτάται από:
1. Την απόσταση του στόχου από τον κυνηγό ή το σκοπευτή.
2. Τη γωνία πορείας του στόχους σε σχέση με τον κυνηγό ή το σκοπευτή.
3. Την ταχύτητα με την οποία κινείται ο στόχος.
4. Την ταχύτητα της δέσμης των σκαγιών του φυσιγγίου.
Η προσκόπευση πρέπει να αυξάνεται:
1. Όσο πιο μακριά κινείται ο στόχος από τον κυνηγό.
2. Όσο πιο κάθετα με την ευθεία της κάννης κινείται ο στόχος.
3. Όσο πιο γρήγορα κινείται ο στόχος μας.
4. Όσο πιο αργή είναι η δέσμη των σκαγιών του φυσιγγίου μας.
Πηγή: Κυνηγός & Φύση
