Του Ευάγγελου Χατζηνίκου
Δασολόγου περιβαλλοντολόγου, Msc στη διαχείριση άγριας πανίδας
Με τη βοήθεια του μάρκετινγκ έγινε μόδα και η μόδα πάθος για 55.000 μπεκατσοκυνηγούς, με αποτέλεσμα το κυνήγι της μπεκάτσας να έχει καταντήσει «βαριά βιομηχανία»! Έφτασε επιτέλους ο καιρός, που θα πάρουμε στα χέρια μας το βραχύκαννο μπεκατσοντούφεκο με τα ανοικτά τσοκαρίσματα, τα επώνυμα μπεκατσοφύσιγγα, και θα ξεκινήσουμε με το τζιπάκι μας, το οποίο το εξοπλίσαμε με λάστιχα ειδικά για τη λάσπη, για να συναντήσουμε τη «βασίλισσα» στα δασωμένα βουνά της πατρίδας μας.
Στο ταξίδι μας αυτό θα μας συνοδεύσουν τα «ανοικτά» μπεκατσόσκυλά μας τα οποία είναι γαλαζοαίματα και οι παππούδες τους ήταν πρωταθλητές από τη γειτονική Ιταλία. Προηγουμένως, όμως, έχουμε ελέγξει τα μπίπερ αν ακούγονται δυνατά και έχουμε περάσει με κερί αδιαβροχοποίησης το διπλόφαρδο μπεκατσοπαντέλονο και τα χειροποίητα ορειβατικά μας μποτάκια.
Φυσικά, δε θα μπορούσαμε να βγούμε στο βουνό ξεχνώντας το πορτοκαλί φωσφοριζέ γιλέκο μας που συνοδεύεται με το ασορτί αδιάβροχο καπέλο, πάντα με το σήμα της μπεκάτσας κεντημένο πάνω του. Και τα τελευταία χρόνια, απαραίτητο για πολλούς και το gps για να ξέρει πάντα που βρίσκεται ο «ανοικτός» του σκύλος…..
Και όλα αυτά είναι το λιγότερο…
Η ανάγκη κάποιων λίγων ευτυχώς, να επιδείξουν στους άλλους την αξία τους αλλά και την αξία του σκύλου τους, τους οδηγεί σε πραγματικό αποδεκατισμό της μπεκάτσας, στην πρώτη βαρυχειμωνιά, ακόμα και στα καρτέρια, με τα σκυλιά κλεισμένα στα κουτιά τους, να περιμένουν να βγουν μόνο για τις φωτογραφίες για να μαζέψουν κάποια like ή το θαυμασμό κάποιων αφελών στο διαδίκτυο….
Η κάθοδος των μυρίων
Λίγο ως πολύ, αυτή είναι η εικόνα που εμφανίζουν οι 55.000 Έλληνες μπεκατσοκυνηγοί, οι οποίοι για πέντε μήνες το χρόνο εξορμούν στην ελληνική ύπαιθρο προς αναζήτηση του αγαπημένου τους θηράματος.
Την ευαισθησία και το πάθος των μπεκατσοκυνηγών εκμεταλλεύονται διάφοροι επιτήδειοι συστηματικά, με τη βοήθεια του marketing, με αποτέλεσμα το κυνήγι της μπεκάτσας να καταντήσει βαριά βιομηχανία. Το κακό είναι διπλό, από τη μια χτυπάει την τσέπη των κυνηγών και από την άλλη έχει δυσμενή επίπτωση στους πληθυσμούς της μπεκάτσας.
Όταν οι μπεκάτσες δεν κυνηγιούνται, π.χ. στις προστατευόμενες περιοχές, τότε ο πληθυσμός τους προοδευτικά μειώνεται και αυτό οφείλεται στη γήρανση και στην αύξηση της μέσης ηλικίας των πληθυσμών. Όταν δεν ασκείται κυνήγι, τότε εξαιτίας της αυξημένης επιβίωσης των ατόμων, τα πιο ηλικιωμένα άτομα είναι αυτά που αναπαράγονται, με επακόλουθο τη φυσιολογική προοδευτική μείωση της γονιμότητας και γεννητικότητας. Επίσης η επιβίωση των νεαρών ατόμων μειώνεται επειδή, λόγω του ανταγωνισμού, αυξάνεται η δυσκολία εύρεσης τροφής και καταφυγίου σε σχέση με τα ηλικιωμένα άτομα σε οικοσύστημα ήδη κορεσμένο.
Με το συγκρατημένο κυνήγι όμως συμβάλλουμε στο να διατηρηθεί νεαρός ο πληθυσμός, αυξάνοντας κατά συνέπεια την αναπαραγωγική δυνατότητα και στην ουσία τη ζωτικότητα όλου του είδους.
Γιατί ερημώνουν τα μπεκατσοτόπια;
Όμως αντίθετα, η υπερβολική κυνηγετική πίεση αναγκάζει τις μπεκάτσες να σπαταλούν ενέργεια και μειώνει το διαθέσιμο χρόνο για την ανεύρεση τροφής, με αποτέλεσμα να καταφεύγουν σε τόπους όπου τα διαθέσιμα τροφής δεν είναι επαρκή.
Το γεγονός αυτό εξηγεί και το φαινόμενο παραδοσιακά ιδανικά μπεκατσοτόπια να ερημώνονται ξαφνικά. Εάν στον παράγοντα κυνηγετική πίεση προστεθούν και ακραία καιρικά φαινόμενα κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγής, ο κυνηγετικός τουρισμός σε νευραλγικές θέσεις, όπως είναι αυτές που παρατηρούνται συγκεντρώσεις των πτηνών κατά μήκος των μεταναστευτικών οδών και στα χειμερινά καταφύγια που αποτελούν σήμερα ευκαιρία μεγάλης κάρπωσης, καθώς και το λαθραίο κυνήγι της μπεκάτσας στο καρτέρι, τότε αβίαστα καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι το μέλλον δεν είναι ευνοϊκό για την μπεκάτσα.
Αν μερικοί μας λανσάρουν το κυνήγι της μπεκάτσας ως μόδα για να κερδίσουν, εμείς ας ακούσουμε την καρδιά μας και ας βάλουμε το μυαλό μας να δουλέψει προς όφελος δικό μας και προς όφελος του αγαπημένου μας θηράματος. Και είναι καιρός να καταλάβουν κάποιοι πως η ποσότητα δεν είναι πλέον μόδα, ούτε δείγμα της αξίας ενός κυνηγού ή ενός κυνηγόσκυλου…. η σύνεση και η διαχείριση είναι αυτή που βοηθήσει να έχουμε κυνήγι και αύριο και εμείς και τα παιδιά μας…
Πηγή: Κυνηγός & Φύση