Όταν ήμουν στην Κύπρο όπου και προπονούσα μια ομάδα κυνηγών-σκοπευτών στο Sporting, δηλ. στην Κυνηγετική Σκοποβολή. Εκεί λοιπόν, μου έφεραν να δω και να δοκιμάσω φυσίγγια δωδεκαριού με γόμωση Super-Light, δηλ. υπέρ-ελαφριά των 18 και των 20 γραμ. σκαγίων Νο 9 και Νο 10, τα οποία χρησιμοποιούν αρκετοί Κύπριοι κυνηγοί σε συγκεκριμένα μικρά πτερωτά θηράματα. Ήταν γεμισμένα από μ ια μικρή Κυπριακή βιοτεχνία φυσιγγίων με πολύ προσοχή και μεράκι για ειδικές περιπτώσεις. Όμως αντιλαμβάνεστε ότι για να βγει μια τόσο πολύ ελαφριά γόμωση σωστή βλητικά από μια δωδεκάρα κάνη απαιτεί γνώσεις και συγκεκριμένα υλικά. Τα δοκίμασα σε βολές στα 20 μ. με ένα ελαφρύ Falconet σούπερ ποζέ της L. Franchi που είχε εκεί ένας κυνηγός της ομάδος και ζύγιζε μόλις 2,700 γραμ. σε δίσκους (πιάτα) στο σκοπευτήριο και με ενθουσίασαν. Φεύγοντας πήρα λίγα μαζί μου για περαιτέρω μελέτη και δοκιμή στο βλητικό σταθμό να δω τι βλητικά στοιχεία βγάζουν.
Άρχισα να κάνω σενάρια στο μυαλό μου. Εδώ είχαμε φυσίγγια για 12άρι όπλο σε γόμωση εξαιρετικά χαμηλή 18 και 20 γραμ. σε 70άρι κάλυκα και με αστεροειδές κλείσιμο.
Μιλάμε για γόμωση που αντιστοιχεί σε 24άρι διαμέτρημα το οποίο έχει εκλείψει εντελώς στις μέρες μας και τα ελάχιστα δίκανα που υπάρχουν σε κάποιες συλλογές είναι παλιά, εκλεκτά και δυσεύρετα.
Προσωπικά δεν έχω 24άρι όπλο αν και θα το ήθελα. Είχα όμως τη γόμωση των φυσιγγίων του σε 12άρι διαμέτρημα που θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω στο κυνήγι. Τα Κυπριακά φυσίγγια που δοκίμασα εδώ στο βλητικό σταθμό ήταν υπο-ηχητικά σε ταχύτητες και χαμηλών πιέσεων όπως αναμενόταν.
Συγκεκριμένα ο ένας τύπος είχε ταχύτητα V1=320 m/sec με πίεση Pmax=490 bars. Ήταν γεμισμένο σε κάλυκα 70 χιλ. μήκους με εσωτερικό πυθμένιο κωνικό. Το καψύλιο ήταν το γνωστό CX2000 της Cheditte, η πυρίτιδα G3000 με βάρος 0,90 γραμ. μετά ένας πλαστικό συγκεντρωτήρας (πλαστικό κυάθιο) ύψους 27 χιλ. με μια εσωτερική τάπα φελού πάχους 6 χιλ. μέσα στο κυάθιο. Έτσι τα 18 γραμ. σκάγια έρχονται ψηλότερα φθάνοντας στα χείλη του κυαθίου και το αστεροειδές κλείσιμο έρχεται και γίνεται επίπεδο και στρωτό.
Ο δεύτερος τύπος είχε ταχύτητα V1=345 m/sec με πίεση Pmax=520 bars. Ο κάλυκας και το καψύλιο ήταν τα ίδια, ίδια ήταν και η πυρίτιδα, αλλά με βάρος γόμωσης εδώ στο 1 γραμ. και γόμωση σκαγίων 20 γραμ.
Ο πλαστικός συγκεντρωτήρας ήταν ο ίδιος μόνο που το εσωτερικό ταπάκι του φελού μέσα στο κυάθιο ήταν πάχους 3 χιλ. ώστε να έρχεται και να κλείνει σωστά το αστεροειδές.
Τηλεφώνησα στον φίλο μου Γιάννη Γερακίτη, ο οποίος έχει τη μεγαλύτερη συλλογή κυνηγετικών φυσιγγίων και αξεσουάρ γομώσεων που μπορεί να υπάρχει στην Ελλάδα και του είπα ότι είχα κάτι για τη συλλογή του. Ενθουσιάστηκε και αφού κάτσαμε και τα μελετήσαμε, αποφασίσαμε να γεμίσουμε δικά μας με τα ίδια υλικά τα οποία θα χρησιμοποιούσα στο κυνήγι του ορτυκιού.
Η δυσκολία ήταν η εξεύρεση καλύκων σήμερα με εσωτερικό κωνικό πυθμένιο, ήταν αυτοί που χρησιμοποιούσαν παλιά στις μικρού όγκου πυρίτιδες και βοηθούσε στην καλή καύση της πυρίτιδος γιατί την έφερνε ακριβώς πάνω στο καψύλιο. Η τόσο μικρή ποσόσητα πυρίτιδος διαπιστώσαμε ότι δεν καιγόταν σωστά με τους σημερινούς κάλυκες με το επίπεδο εσωτερικό πυθμένιο που προορίζονται για τις σημερινές πυρίτιδες μεγάλου όγκου. Επίσης, με αυτό το πυθμένιο ο πλαστικός συγκεντρωτήρας κατέβαινε χαμηλότερα με συνέπεια να μην κλείνει καλά το αστεροειδές από πάνω. Όμως με τη βοήθεια της αστείρευτης συλλογής του Γιάννη, ξεπεράστηκαν αυτά τα δύο εμπόδια και επίσης ανακάλυψε κάπου ξεχασμένα αρκετά ταπάκια φελού για 20άρι φυσίγγι που ταίριαζαν τέλια μέσα στο κυάθιο του πλαστικού συγκεντρωτήρα. Έτσι έκατσα και γέμισα καμιά πενηνταριά φυσίγγια με σκάγια Νο 9 (25 με γόμωση 18 γραμ. και άλλα τόσα με 20 γραμ.) και έφυγα για τις δοκιμές μου στο κυνήγι του ορτυκιού.
Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο απόλαυσα αυτό το κυνήγι με το σούπερ ποζέ και τον σκύλο μου στα φετινά περασματιάρικα ορτύκια. Βέβαια το δικό μου σούπερ ποζέ Browning B525 Light δεν είναι 2,700 γραμ., είναι 3 κιλά αλλά η ντουφεκιά ήταν τόσο γλυκιά και ανεπαίσθητη που σε ξάφνιαζε ευχάριστα το δραστικό της αποτέλεσμα. Γιατί είναι κάτι που δεν το περιμένεις από μια τόσο ελαφριά γόμωση να σου δίνει τόση δραστικότητα στα 18 με 20 μ. που έκανα τις περισσότερες ντουφεκιές. Όσα ορτύκια δέχτηκαν φέρμα και ήμουν κοντά στο σκύλο μπήκαν στην τσάντα με την πρώτη ντουφεκιά.
Δεύτερη δεν είχα και αυτό γιατί διαπίστωσα εκ των υστέρων στον κυνηγότοπο ότι το μονοσκάνδαλο σούπερ ποζέ με αντίβαρο αδρανείας δεν όπλιζε για να ριχτεί η δεύτερη βολή λόγω της πολύ χαμηλής ανάκρουσης.
Ήθελε όπλο δισκάνδαλο ή μονοσκάνδαλο αλλά με μηχανικής λειτουργίας που δεν χρειάζεται την ανάκρουση της πρώτης βολής.
Για καραμπίνα δεν τον συζητάμε, διότι δεν οπλίζει με τόσο χαμηλή γόμωση και θα χρησιμοποιείται σαν να είναι μονόκανο. Η ανεπάρκεια αυτής της τόσο χαμηλής γόμωσης φάνηκε και σε κάποια ορτύκια που δεν δέχτηκαν φέρμα και έφευγαν μακριά πριν φθάσει ο σκύλος μου δηλ. στα 25-30 μ. εκεί δεν έχει τη δραστικότητα μιας κανονικής γόμωσης με 30-32 γραμ.
Θυμάμαι πριν χρόνια, έναν Μανιάτη γέρο-κυνηγό στο Τάναρο που τον συνάντησα ένα πρωινό να μου λέει: «Εμείς εκείνα τα παλιά χρόνια, κυνηγούσαμε τα ορτύκια εδώ με “μισοριξιές” που γεμίζαμε μόνοι μας. Κάναμε οικονομία, φτιάχναμε αντί για ένα κανονικό φυσίγγι, δύο μισά και τα ονομάζαμε μισοριξιές και μην νομίζεις ότι δεν πέρναμε ορτύκια. Αμα το σκυλί σου ήταν καλό στη φέρμα και δεν πρόγκαγε τα αρδίκια (ορτύκια) τότε τα ντουφέκαγες στα 15 μ. τι να το κάνεις το κανονικό φυσίγγι; Όταν πας δίπλα στο σκυλί σου που φερμάρει και σηκωθεί το πουλί τότε εσύ να σημαδέψεις σωστά και η μισοριξιά θα κάνει τη δουλειά της. Άμα εσύ δεν σημαδεύεις σωστά και είσαι “καψοφουσέκης” κανένα φυσίγγι δεν θα σου δώσει το πουλί, χώρια που όταν το πετύχεις με το κανονικό φυσίγγι από τόσο κοντά θα το λιώσεις και δεν θα το φχαριστηθείς μετά.» Ήταν τότε 76 χρονών, ούτε ξέρω αν σήμερα θα ζει πια. Όμως τώρα που εγώ κυνηγούσα με φυσίγγια που εκείνος τότε τα χαρακτήριζε μισοριξιές, γιατί ίσως δεν γνώριζε ότι υπήρχαν και όπλα σε διαμέτρημα 24 και με τη μισή γόμωση από ότι των 12, θυμήθηκα τα λόγια του και αναγνώρισα το δίκιο του.
Εκείνοι οι κυνηγοί το έκαναν τότε από οικονομία, εγώ το έκανα σήμερα από πρόκληση.
Είναι σημαντικό να δοκιμάζεις τον εαυτό σου στα δύσκολα και να νιώθεις την ικανοποίηση όταν τα καταφέρνεις. Καθώς επέστρεφα στο αυτοκίνητο ένιωθα μια ιδιαίτερη ευχαρίστηση για το αποτέλεσμα του πειράματος που έκανα. Θα μπορούσα να είχα άλλα 5-6 ορτύκια από αυτά που σηκώθηκαν μόνα τους χωρίς να δεχτούν φέρμα και τους έριξα στα 30-35 μ. χωρίς βέβαια αποτέλεσμα. Πουλιά που ήξερα ότι θα τα είχα πάρει με τα φυσίγγια των 32 γραμ. όμως πραγματικά δεν με ένοιαζε. Όταν έχεις ξεπεράσει το σύνδρομο της φουσκωμένης τσάντας και της αγχωτικής κάρπωσης στο κυνήγι, τότε όλα φαίνονται διαφορετικά. Τότε είναι που απολαμβάνεις αυτή τη δραστηριότητα μέσα από μια άλλη διάσταση.
Tου Μπάμπη Αιγινήτη
