Η ιταλική Benelli συνηθίζει να σημαίνει γεγονότα με επετειακές εκδόσεις των ημιαυτομάτων της.
Με την ευκαιρία των 100 χρόνων από τη γέννηση του Bruno Civolani, παρουσίασαν το 2022 μια περιορισμένη σειρά 100 όπλων αφιερωμένων στον εφευρέτη του συστήματος αδρανειακής λειτουργίας που κινεί τους μηχανισμούς των όπλων της.
Μια σχέση ζωής
Η παρουσίαση έγινε στην έκθεση EOS 2022. Φίλοι, συνεργάτες και απόγονοι του μηχανικού τίμησαν τη μνήμη και το έργο του.
Γεννημένος στη Μπολόνια το 1922, ο Civolani είχε γνωριμία με τον Giovani Benelli που ήταν επίσης μηχανικός.
Εκείνος και τα αδέλφια του κατασκεύαζαν μοτοσυκλέτες.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1960 ο Civolani είχε τελειοποιήσει ένα πρωτοποριακό σύστημα λειτουργίας για τουφέκια.
Βασιζόταν στην αδράνεια των μαζών του όπλου και στη ισορροπία μεταξύ δύο ελατηρίων που διατηρούν το κλείστρο ασφαλισμένο.
Προσπάθησε να το προωθήσει σε εδραιωμένους κατασκευαστές όπως η Beretta και η Breda χωρίς επιτυχία. Οι Benelli ενδιαφέρθηκαν και έκαναν το άλμα από την παραγωγή οχημάτων στα όπλα. Τα πρώτα ημιαυτόματα, συναρμολοgημένα με απάρτια κατασκευής της Breda, έφευγαν από το εργοστάσιο του Ούρμπινο τον Ιανουάριο του 1969.
Ονομάζονταν “Μοντέλο 121”.
Ήταν το πρότυπο στο οποίο βασίστηκαν τα αρχικά όπλα, τα οποία εξελίχθηκαν αργότερα στις σειρές 123, Rafaelo, κλπ. Ο Civolani συνεργάστηκε και με τη Breda, δημιουργώντας βελτιωμένες εκδόσεις του αρχικού “αδρανειακού συστήματος”. Τώρα πλέον, όλες οι κύριες ιταλικές φίρμες (Beretta, Breda, Benelli, Franchi) χρησιμοποιούν στα λειόκανα τους κάποια εκδοχή του μηχανισμού που σχεδίασε ο μηχανικός από τη Μπολόνια.
Μηχανισμός
Το κλείστρο έχει δύο μέρη: την περιστροφική κεφαλή που κλειδώνει πάνω στην κάνη και το κυρίως σώμα το οποίο παρέχει την απαραίτητη μάζα για την κίνηση. Μεταξύ τους παρεμβάλεται ένα ελατήριο. Όταν το όπλο πυροδοτεί ένα φυσίγγιο, η απότομη ώθηση τείνει να το σπρώξει προς τα πίσω.
Το κλείστρο όμως λόγω της μάζας του τείνει να παραμείνει στην αρχική του θέση (Αρχή της Αδράνειας), καθώς δεν είναι στερεωμένο κάπου εντός του κορμού.
Με το όπλο να ταξιδεύει σε αντίθετη φορά από τη βολή, το κλείστρο παραμένει ακίνητο και συμπιέζει το ελατήριο που βρίσκεται κάτω από την περιστροφική κεφαλή, η οποία ταξιδεύει προς τα πίσω με την κάνη.
Το συμπιεσμένο πλέον ελατήριο της κεφαλής εκτονώνεται και στέλνει το κλείστρο προς τα πίσω.
Ο εξολκέας σύρει τον κενό κάλυκα και το σώμα του κλείστρου οπλίζει τη σφύρα.
Στο τέλος της διαδρομής, το επαναστατικό ελατήριο που φωλιάζει μέσα στο κοντάκιο φρενάρει το κλείστρο και το ωθεί πάλι εμπρός, παρασέρνοντας το επόμενο φυσίγγιο στη θαλάμη.
Το περίσσευμα ενέργειας του επαναστατικού “αναγκάζει” τα δύο κλειδιά στην κεφαλή να περιστραφούν, σφραγίζοντας τη θαλάμη.
Τα επετειακά μοντέλα
Σε ανάμνηση τους η εταιρεία έφτιαξε 100 ειδικά διακοσμημένα “121 Civolani” με τα τεχνικά χαρακτηριστικά των πρώτων όπλων του 1969.
Χρησιμοποιούν τη ρετρό, τετραγωνισμένη βάση των αρχικών Benelli. Το μήκος των κανών είναι 70 εκατοστά με σταθερό τσοκ ΙΜ (**) και οι θαλάμες δέχονται μόνο φυσίγγια cal. 12 των 70mm.
Σε αντίθεση με τις αδρές και ρετρό γραμμές της βάσης, τα ξύλινα μέρη “ξεχειλίζουν” πολυτέλεια.
Η λεπτή πάπια και το κοντάκι με το παραδοσιακό, μαύρο πέλμα έχουν φτιαχτεί από επιλεγμένα κομμάτια καρυδιάς.
Η επεξεργασία με γυάλισμα και αλλεπάλληλα στρώματα λαδιού αναδεικνύει τις αποχρώσεις του σκούρου ξύλου που κυμαίνονται από το μελί ως το μαύρο, σχηματίζοντας “νερά”.
Ιδιοφυή ανάγλυφα
Ο διάσημος χαράκτης Giovanelli ανέλαβε τη διακόσμηση του επετειακού μοντέλου.
Στη ράχη της “λευκής” αλουμινένιας βάσης έγραψε το όνομα του εφευρέτη και όρισε την εκατονταετία “1922-2022”.
Τα γράμματα περιβάλλουν ένα στυλιζαρισμένο ηλιακό δίσκο, σύμβολο της οικογένειας των Μοντεφέλτρο που διοικούσε την περιοχή του Ούρμπινο.
Το αυθεντικό μοτίβο κοσμεί το ταβάνι της βιβλιοθήκης στο παλάτι του δούκα Μοντεφέλτρο.
Αποδίδει φόρο τιμής στην κληρονομιά γνώσης και επιστήμης που καλλιεργούν από την αναγέννηση.
Δύο πόλεις έπαιξαν ρόλο στη ζωή του Civolani: η γενέτειρα του Μπολόνια και το Ούρμπινο όπου οι ιδέες και το έργο του αναδείχτηκαν. Παρουσιάζονται στην αριστερή πλευρά του κορμού.
Περιστοιχίζουν μια κλασική κυνηγετική παράσταση με φασιανούς.
Αλλα ο χαράκτης κράτησε την καλύτερη θέση στη δεξιά πλευρά της μπάσκουλας για την προσωπογραφία του Bruno Civolani.
Τον τοποθετεί μεταξύ του Γαλιλαίου Γαλιλαίη (θεμελιωτή της επιστημονικής μεθόδου) και του Σερ Ισαάκ Νεύτωνα (θεωρητικού που διατύπωσε του Νόμους της βαρύτητας και κίνησης των σωμάτων).
Στην ίδια παράσταση περιλαμβάνονται η υδρόγειος σφαίρα και ο Φυσικός τύπος της κινητικής ενέργειας ( Εκ=1/2mV2 ).Αν και λίγο υπερβολική, αυτή η τιμητική σύγκριση με δύο κολοσσούς της επιστήμης δείχνει τη σημασία του Civolani στο “σύμπαν” της Benelli.
